Δημοσιεύτηκε την 05.01.2013

Η τοποθέτηση των συμβούλων της Α.Δ.Κ. Σακελλάριου Σωτηρίου και Καλλιόπης Ταουξή επί του 7^ου θέματος της 5^ης Συνεδρίασης της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής (Ε.Π.Ζ.) της 30/3/2012, «Αγορά ακινήτου ιδιοκτησίας .... και ..... στο Ο.Τ. 52 Δημοτικής Κοινότητας Δροσιάς (Χώρος Αθλοπαιδιών)», Αριθ. Απόφασης 20/2012, έχει ως εξής:

Με την 25/1-11-1989 απόφαση της Κτηματικής Εταιρείας Δημοσίου (Κ.Ε.Δ.) παρεχωρήθη η εν λόγω έκταση στην Κοινότητα Δροσιάς υπό όρους και συγκεκριμένα γιά τη δημιουργία χώρου πρασίνου και γηπέδων μπάσκετ-βόλεϊ.

Στην υπ’ αριθμ. 21770/Π-497/9-8-1990 απόφαση του Νομάρχη Αν. Αττικής (Δ΄461), που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως χωρίς τα διαγράμματα, μεταξύ άλλων ρυθμίσεων, περιελαμβάνετο και τροποποίηση γιά τον χαρακτηρισμό οικοπέδου στο Ο.Τ. 52 ως χώρου αθλοπαιδιών.

Το κείμενο της εν λόγω αποφάσεως αναδημοσιεύτηκε με την υπ’ αριθμ. 34932/Π.1120/21-12-1992 απόφαση του ιδίου Νομάρχη (Δ΄1391), με συνδημοσίευση των σχετικών διαγραμμάτων (κατ’ εφαρμογή του άρθρου 41 του Ν 1975/1991), στα δημοσιευμένα δε διαγράμματα ο χαρακτηριζόμενος στο κείμενο ως χώρος αθλοπαιδιών αναφέρεται ως χώρος πρασίνου και αθλοπαιδιών. Τόσο το κείμενο όσο και τα διαγράμματα αποτελούν βασικά και ισοδύναμα στοιχεία της πολεοδομικής ρυθμίσεως που αφορούν.

Εν συνεχεία, με την υπ’ αριθμ. 1976/14-7-1995 απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή Ανατ. Αττικής, η επίμαχη έκταση διεγράφη από τα βιβλία δημοσίων κτημάτων που είχε καταχωρηθεί, με την αιτιολογία ότι «το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει οποιαδήποτε δικαιώματα». Έτσι ήρθη και η παραχώρηση της Κ.Ε.Δ.

Στη συνέχεια, με ενέργειες των φερομένων ως ιδιοκτητών, εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 7186/754/99/24-6-1999 απόφαση του Νομάρχη Ανατ. Αττικής (Δ΄480) και ο χώρος αποχαρακτηρίστηκε, από χώρος αθλοπαιδιών σε οικοδομήσιμο. Με την 1271/2002 απόφαση του Σ.τ.Ε. ακυρώθηκε η άνω πράξη.

Στη συνέχεια, με την υπ’ αριθμ. οικ. 3261/Φ τροπ/02/21-8-2002 απόφαση του Γ.Γ. Περιφέρειας Αττικής, τροποποιήθηκε και πάλι το εγκεκριμένο σχέδιο της Κοινότητας Δροσιάς στο Ο.Τ. 52, με αποχαρακτηρισμό τμήματός του από χώρο αθλοπαιδιών σε οικοδομήσιμο χώρο.

Κατά της άνω απόφασης προσέφυγε η Κοινότητα Δροσιάς, επιδιώκοντας την ακύρωσή της, προς τον ΥΠΕΧΩΔΕ και, στην συνέχεια, κατόπιν της σιωπηρής άρνησης του ΥΠΕΧΩΔΕ, προς το Σ.τ.Ε.

Με την 351/2007 απόφασή του το Σ.τ.Ε., δεχόμενο την αίτηση της Κοινότητας Δροσιάς, ακυρώνει την προσβληθείσα πράξη, απορρίπτοντας τις παρεμβάσεις του ..... και των ..... και ...... .

Μεταξύ των λόγων αποδοχής της αίτησης της Κοινότητας Δροσιάς, και γιά τον συγκεκριμένο χώρο και υπόθεση, αναφέρεται επί λέξει:

«Τέλος, όπως έχει ήδη κριθεί, ο χώρος αθλοπαιδιών υπάγεται στην έννοια των αθλητικών γηπέδων (Σ.τ.Ε. 754/1982), τα οποία αποτελούν κοινόχρηστους χώρους κατά την έννοια του άρθρου 2 παρ. 2 του Γ.Ο.Κ. 1985 (ήδη άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Β.Π.Ν.), όπως άλλωστε προκύπτει από το άρθρο 274 του Δημ. & Κοιν. Κώδικα (π.δ / μα 410/1995)».

Το ίδιο προκύπτει από την παρ. 1δ του άρθρου 211 του Ν. 3463/2006 (Κώδικας Δ.Κ.Κ.).

Προσπάθησα να είμαι, όσο το δυνατόν, συνοπτικά αναλυτικός, ώστε να καταστεί σαφές ότι ο συγκεκριμένος χώρος είναι κοινόχρηστος και, προκειμένου να τεθεί σε κοινή χρήση, πρέπει να προηγηθεί η σύνταξη πράξεως αναλογισμού, ώστε να προσδιορισθεί η αναλογούσα επιφάνεια γιά την οποία είναι υπόχρεος προς αποζημίωση ο Δήμος. Διότι, κατά πάσα πιθανότητα, είναι και οι όμορες ιδιοκτησίες.

Με την αγορά επιβαρύνεται ο Δήμος ανεπίτρεπτα με υποχρεώσεις τρίτων.

Στη συνέχεια, η προσήκουσα αποζημίωση θα κατατεθεί στο Ταμείο Παρ/κών και Δανείων, απ’ όπου οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες πρέπει να αναγνωρισθούν δικαστικά. Έτσι και η όποια αμφισβήτηση της ιδιοκτησίας ή του δικαιώματος αποζημίωσης θα προκύψει δικαστικά και όχι με τον έλεγχο ενός δικηγόρου.

Επίσης, η Κοινότητα Δροσιάς έκανε με πίστη έναν αγώνα από το 1989, και με επιτυχία, αφού, παρά την εύνοια, κυρίως από τη διοίκηση, γιά τους φερόμενους ιδιοκτήτες, εδικαιώθη. Αυτή την πορεία δεν έχουμε το δικαίωμα να τη διαγράψουμε.

Αλλοιώς έχει δίκιο ο επικεφαλής της παράταξής μας, ότι, και μ’ αυτή την υπόθεση, επιχειρείται εξόφληση προεκλογικών γραμματίων σε βάρος του δημοσίου και δημοτικού συμφέροντος.