Ψήφισμα – Παρέμβαση του Δήμου Δροσιάς για τους οικισμούς προ του 1923 του νέου Δήμου Διονύσου
ΘΕΜΑ :΄Αμεση απόσυρση του άρθρου 24 του Προσχεδίου Νόμου του ΥΠΕΚΑ «Χρηματοδότηση Περιβαλλοντικών Παρεμβάσεων, Πράσινο Ταμείο, Κύρωση Δασικών Χαρτών και άλλες διατάξεις».
Επειδή το ΥΠΕΚΑ προωθεί εσπευσμένα το εν θέματι Προσχέδιο Νόμου με το οποίο πλήττονται έξι οικισμοί του νεοσύστατου Δήμου Διονύσου, υφίστανται ζητήματα κατεπείγοντος για τη λήψη της παρούσης απόφασης, προς αποφυγή δυσμενών τετελεσμένων.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του ΔΗΜΟΥ ΔΡΟΣΙΑΣ ενέκρινε με την υπαριθμόν 62/2010 αποφασή του,Ψήφισμα – Παρέμβαση, με το οποίο ζητείται η εξαίρεση απο τους δασικούς χάρτες όλων των οικισμών των προϋφισταμένων του έτους 1923 του νέου Δήμου Διονύσου,το περιεχόμενο του οποίου έχει ως ακολούθως:
«1. Στο Δήμο Διονύσου, όπως διαμορφώθηκε με τον “Καλλικράτη”, υπάρχουν έξι (6) οικισμοί προϋφιστάμενοι του έτους 1923, και συγκεκριμένα οι οικισμοί Αγ. Στεφάνου, Παλαιού Μπογιατίου (Άνοιξης), Άγίων Αγγέλων (Φασίδερι), Ραπεντώσας, Σταμάτας-Σπάτων και Σπατατζικίου (Πευκοφύτου).
Οι δύο, πρώτοι απ’ τους πιο πάνω οικισμούς έχουν νόμιμα καθορισμένα όρια τουλάχιστον από το έτος 1940 ενώ οι τρίτος και τέταρτος από το έτος 1977. Ο πέμπτος έχει όρια καθορισμένα με απόφαση του οικείου Κοινοτικού Συμβουλίου και του έκτου τα όρια δεν έχουν ακόμα καθοριστεί.
Ο αστικός χαρακτήρας των περιοχών που καταλαμβάνουν οι οικισμοί οι προϋφιστάμενοι του έτους 1923 είναι αναμφισβήτητος και κατοχυρώνεται τουλάχιστον από του χρόνου ενάρξεως ισχύος του ν.δ. της 17-7/16-8-1923, εξ’ ου και καλούνται οικισμοί προϋφιστάμενοι του έτους 1923. Ως εκ τούτου, ο αστικός χαρακτήρας των περιοχών αυτών είναι ισχυρότατος και απαράγραπτος, αφού ανατρέχει σε βάθος χρόνου περίπου εννέα δεκαετιών.
Παρ’ όλ’ αυτά, με μία πρωτοφανή μεθόδευση, αντίθετη προς την πολεοδομική αλλά και την εν γένει νομοθεσία, βάσει του άρθρου 24 του Προσχεδίου Νόμου του ΥΠΕΚΑ «Χρηματοδότηση Περιβαλλοντικών Παρεμβάσεων, Πράσινο Ταμείο, Κύρωση Δασικών Χαρτών και άλλες διατάξεις», όλοι ανεξαίρετα οι προϋφιστάμενοι του έτους 1923 οικισμοί τίθενται εκτός σχεδίου, με αποτέλεσμα καθαρά αστικές ζώνες να μετατρέπονται σε άλση, πάρκα και δασικές εκτάσεις εκτός σχεδίου, χωρίς καμμία απολύτως πρόβλεψη κονδυλίων για την καταβολή των σχετικών αποζημιώσεων.
Πρόκειται για κλασσική περίπτωση de facto απαλλοτρίωσης, δηλαδή για την πλήρη αδρανοποίηση του προορισμού αστικών ακινήτων προς ανοικοδόμηση, άνευ καταβολής της αντιστοίχου πλήρους αποζημίωσης, που, στην ουσία, είναι δήμευση.
Επί πλέον, οι de facto απαλλοτριώσεις συνεπάγονται και αδικαιολόγητο πλουτισμό τρίτων, διότι, όταν μετατρέπεις ένα οικοδομήσιμο οικόπεδο σε άλσος, πάρκο ή δάσος εκτός σχεδίου, η χαμένη αξία του, αυτόματα, “κατανέμεται” σε τρίτους, τους ωφελούμενους από την συγκεκριμένη πράξη. Αυτό σημαίνει ότι, όταν δεν αποζημιώνεται το οικόπεδο, ως εν προκειμένω, προκύπτει παράνομος πλουτισμός των άνω ωφελουμένων.
Η όποια σκοπιμότητα δημιουργίας αλσών, πάρκων και δασών, επ’ ουδενί μπορεί να αιτιολογήσει de facto απαλλοτριώσεις περιουσιακών στοιχείων και αδάπανης αναδιανομής της αξίας τους σε ωφελούμενους τρίτους, με μεθοδεύσεις και διαδικασίες που αντιτίθενται κατάφωρα σε υπερκείμενες ανθρώπινες αξίες και δικαιώματα, η παραβίαση των οποίων οδηγεί κατ’ ευθείαν στο νόμο της ζούγκλας.
Κατόπιν τούτων ζητούμε:
1. Να αποσυρθεί άμεσα ολόκληρο το άρθρο 24 του Προσχεδίου Νόμου του ΥΠΕΚΑ «Χρηματοδότηση Περιβαλλοντικών Παρεμβάσεων, Πράσινο Ταμείο, Κύρωση Δασικών Χαρτών και άλλες διατάξεις».
2. Να εξαιρεθούν των δασικών χαρτών όλοι οι οικισμοί των οποίων τα όρια έχουν καθοριστεί με διοικητικές πράξεις, ανεξαρτήτως της διαδικασίας που εκδόθηκαν οι διοικητικές πράξεις αυτές.
3. Να εξαιρεθούν των δασικών χαρτών όλοι οι οικισμοί για τους οποίους δεν υπάρχουν ακόμη διοικητικές πράξεις καθορισμού των ορίων τους, διότι, για την παράλειψη του καθορισμού των ορίων αυτών, από το 1923 μέχρι και σήμερα, ευθύνεται το Κράτος και, σε κάθε περίπτωση, η υπ’ όψιν παράλειψη, δεν αναιρεί τον αστικό χαρακτήρα της περιοχής που καταλαμβάνουν οι οικισμοί αυτοί.
4. Εφ’ όσον το ΥΠΕΚΑ εξακολουθήσει να θέτει θέμα οικισμών στερουμένων, δήθεν, νόμιμης έγκρισης, να λύσει το πρόβλημα που το ίδιο δημιουργεί, δηλαδή να τους καταστήσει (με όποιο τρόπο θεωρούν ως νόμιμο, τέλος πάντων, οι συντάκτες του επίμαχου άρθρου) οικισμούς με νόμιμη έγκριση, όπως υπεχρεούτο ήδη από του έτους 1923 αλλά και εξακολουθεί σήμερα να υποχρεούται να το πράξει, ως καθ’ ύλην υπεύθυνο υπουργείο.
Επί πλέον, το ΥΠΕΚΑ να μεριμνήσει, ως υποχρεούται κατά τα ανωτέρω, για την άμεση οριοθέτηση των οικισμών που δεν είναι καθόλου οριοθετημένοι.
Αποτελεί πραγματικό σκάνδαλο, εννέα δεκαετίες σχεδόν μετά το ν.δ. του 1923, το ΥΠΕΚΑ, ενεργώντας αντίθετα προς τις υποχρεώσεις του, απρόκλητα, αυθαίρετα και προσχηματικά, να βαφτίζει αστικές ζώνες των οικισμών ως πάρκα, άλση και δάση εκτός σχεδίου, λες και πρόκειται για κάποιο ανεύθυνο και όχι το κατ’ εξοχήν αρμόδιο υπουργείο, που μέχρι σήμερα, με σωρεία πράξεων, εγγράφων και μελετών, τόσο δικών του όσο και εποπτευομένων από αυτό υπηρεσιών, ανεγνώριζε διαχρονικά τους οικισμούς αυτούς ως καθ’ όλα νόμιμους, με όσα η επί δεκαετίες αναγνώριση αυτή συνεπάγεται.
5. Αν και εφ’ όσον το ΥΠΕΚΑ θέλει άλση, πάρκα και δάση στους οικισμούς, σε κάθε περίπτωση, να προβλεφθούν στο Προσχέδιο Νόμου τα απαιτούμενα κονδύλια για την καταβολή των αντίστοιχων πλήρων αποζημιώσεων.»
6. Το άνω Ψήφισμα-Παρέμβαση να επιδοθεί στον Πρωθυπουργό, την Πολιτική Ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, τα Πολιτικά Κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή, όλους τους Βουλευτές της περιοχής, να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Δήμου και να δημοσιευθεί στον τοπικό τύπο.
Επειδή το ΥΠΕΚΑ προωθεί εσπευσμένα το εν θέματι Προσχέδιο Νόμου με το οποίο πλήττονται έξι οικισμοί του νεοσύστατου Δήμου Διονύσου, υφίστανται ζητήματα κατεπείγοντος για τη λήψη της παρούσης απόφασης, προς αποφυγή δυσμενών τετελεσμένων.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του ΔΗΜΟΥ ΔΡΟΣΙΑΣ ενέκρινε με την υπαριθμόν 62/2010 αποφασή του,Ψήφισμα – Παρέμβαση, με το οποίο ζητείται η εξαίρεση απο τους δασικούς χάρτες όλων των οικισμών των προϋφισταμένων του έτους 1923 του νέου Δήμου Διονύσου,το περιεχόμενο του οποίου έχει ως ακολούθως:
«1. Στο Δήμο Διονύσου, όπως διαμορφώθηκε με τον “Καλλικράτη”, υπάρχουν έξι (6) οικισμοί προϋφιστάμενοι του έτους 1923, και συγκεκριμένα οι οικισμοί Αγ. Στεφάνου, Παλαιού Μπογιατίου (Άνοιξης), Άγίων Αγγέλων (Φασίδερι), Ραπεντώσας, Σταμάτας-Σπάτων και Σπατατζικίου (Πευκοφύτου).
Οι δύο, πρώτοι απ’ τους πιο πάνω οικισμούς έχουν νόμιμα καθορισμένα όρια τουλάχιστον από το έτος 1940 ενώ οι τρίτος και τέταρτος από το έτος 1977. Ο πέμπτος έχει όρια καθορισμένα με απόφαση του οικείου Κοινοτικού Συμβουλίου και του έκτου τα όρια δεν έχουν ακόμα καθοριστεί.
Ο αστικός χαρακτήρας των περιοχών που καταλαμβάνουν οι οικισμοί οι προϋφιστάμενοι του έτους 1923 είναι αναμφισβήτητος και κατοχυρώνεται τουλάχιστον από του χρόνου ενάρξεως ισχύος του ν.δ. της 17-7/16-8-1923, εξ’ ου και καλούνται οικισμοί προϋφιστάμενοι του έτους 1923. Ως εκ τούτου, ο αστικός χαρακτήρας των περιοχών αυτών είναι ισχυρότατος και απαράγραπτος, αφού ανατρέχει σε βάθος χρόνου περίπου εννέα δεκαετιών.
Παρ’ όλ’ αυτά, με μία πρωτοφανή μεθόδευση, αντίθετη προς την πολεοδομική αλλά και την εν γένει νομοθεσία, βάσει του άρθρου 24 του Προσχεδίου Νόμου του ΥΠΕΚΑ «Χρηματοδότηση Περιβαλλοντικών Παρεμβάσεων, Πράσινο Ταμείο, Κύρωση Δασικών Χαρτών και άλλες διατάξεις», όλοι ανεξαίρετα οι προϋφιστάμενοι του έτους 1923 οικισμοί τίθενται εκτός σχεδίου, με αποτέλεσμα καθαρά αστικές ζώνες να μετατρέπονται σε άλση, πάρκα και δασικές εκτάσεις εκτός σχεδίου, χωρίς καμμία απολύτως πρόβλεψη κονδυλίων για την καταβολή των σχετικών αποζημιώσεων.
Πρόκειται για κλασσική περίπτωση de facto απαλλοτρίωσης, δηλαδή για την πλήρη αδρανοποίηση του προορισμού αστικών ακινήτων προς ανοικοδόμηση, άνευ καταβολής της αντιστοίχου πλήρους αποζημίωσης, που, στην ουσία, είναι δήμευση.
Επί πλέον, οι de facto απαλλοτριώσεις συνεπάγονται και αδικαιολόγητο πλουτισμό τρίτων, διότι, όταν μετατρέπεις ένα οικοδομήσιμο οικόπεδο σε άλσος, πάρκο ή δάσος εκτός σχεδίου, η χαμένη αξία του, αυτόματα, “κατανέμεται” σε τρίτους, τους ωφελούμενους από την συγκεκριμένη πράξη. Αυτό σημαίνει ότι, όταν δεν αποζημιώνεται το οικόπεδο, ως εν προκειμένω, προκύπτει παράνομος πλουτισμός των άνω ωφελουμένων.
Η όποια σκοπιμότητα δημιουργίας αλσών, πάρκων και δασών, επ’ ουδενί μπορεί να αιτιολογήσει de facto απαλλοτριώσεις περιουσιακών στοιχείων και αδάπανης αναδιανομής της αξίας τους σε ωφελούμενους τρίτους, με μεθοδεύσεις και διαδικασίες που αντιτίθενται κατάφωρα σε υπερκείμενες ανθρώπινες αξίες και δικαιώματα, η παραβίαση των οποίων οδηγεί κατ’ ευθείαν στο νόμο της ζούγκλας.
Κατόπιν τούτων ζητούμε:
1. Να αποσυρθεί άμεσα ολόκληρο το άρθρο 24 του Προσχεδίου Νόμου του ΥΠΕΚΑ «Χρηματοδότηση Περιβαλλοντικών Παρεμβάσεων, Πράσινο Ταμείο, Κύρωση Δασικών Χαρτών και άλλες διατάξεις».
2. Να εξαιρεθούν των δασικών χαρτών όλοι οι οικισμοί των οποίων τα όρια έχουν καθοριστεί με διοικητικές πράξεις, ανεξαρτήτως της διαδικασίας που εκδόθηκαν οι διοικητικές πράξεις αυτές.
3. Να εξαιρεθούν των δασικών χαρτών όλοι οι οικισμοί για τους οποίους δεν υπάρχουν ακόμη διοικητικές πράξεις καθορισμού των ορίων τους, διότι, για την παράλειψη του καθορισμού των ορίων αυτών, από το 1923 μέχρι και σήμερα, ευθύνεται το Κράτος και, σε κάθε περίπτωση, η υπ’ όψιν παράλειψη, δεν αναιρεί τον αστικό χαρακτήρα της περιοχής που καταλαμβάνουν οι οικισμοί αυτοί.
4. Εφ’ όσον το ΥΠΕΚΑ εξακολουθήσει να θέτει θέμα οικισμών στερουμένων, δήθεν, νόμιμης έγκρισης, να λύσει το πρόβλημα που το ίδιο δημιουργεί, δηλαδή να τους καταστήσει (με όποιο τρόπο θεωρούν ως νόμιμο, τέλος πάντων, οι συντάκτες του επίμαχου άρθρου) οικισμούς με νόμιμη έγκριση, όπως υπεχρεούτο ήδη από του έτους 1923 αλλά και εξακολουθεί σήμερα να υποχρεούται να το πράξει, ως καθ’ ύλην υπεύθυνο υπουργείο.
Επί πλέον, το ΥΠΕΚΑ να μεριμνήσει, ως υποχρεούται κατά τα ανωτέρω, για την άμεση οριοθέτηση των οικισμών που δεν είναι καθόλου οριοθετημένοι.
Αποτελεί πραγματικό σκάνδαλο, εννέα δεκαετίες σχεδόν μετά το ν.δ. του 1923, το ΥΠΕΚΑ, ενεργώντας αντίθετα προς τις υποχρεώσεις του, απρόκλητα, αυθαίρετα και προσχηματικά, να βαφτίζει αστικές ζώνες των οικισμών ως πάρκα, άλση και δάση εκτός σχεδίου, λες και πρόκειται για κάποιο ανεύθυνο και όχι το κατ’ εξοχήν αρμόδιο υπουργείο, που μέχρι σήμερα, με σωρεία πράξεων, εγγράφων και μελετών, τόσο δικών του όσο και εποπτευομένων από αυτό υπηρεσιών, ανεγνώριζε διαχρονικά τους οικισμούς αυτούς ως καθ’ όλα νόμιμους, με όσα η επί δεκαετίες αναγνώριση αυτή συνεπάγεται.
5. Αν και εφ’ όσον το ΥΠΕΚΑ θέλει άλση, πάρκα και δάση στους οικισμούς, σε κάθε περίπτωση, να προβλεφθούν στο Προσχέδιο Νόμου τα απαιτούμενα κονδύλια για την καταβολή των αντίστοιχων πλήρων αποζημιώσεων.»
6. Το άνω Ψήφισμα-Παρέμβαση να επιδοθεί στον Πρωθυπουργό, την Πολιτική Ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, τα Πολιτικά Κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή, όλους τους Βουλευτές της περιοχής, να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Δήμου και να δημοσιευθεί στον τοπικό τύπο.
ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ www.adk2010.com